Filmy pocałunek mężczyzn, narkotyk

Kiedy Nant znika w tajemniczych okolicznościach, jego brat bliźniak, Nont, postanawia przejąć jego tożsamość i odkryć, kto lub co doprowadziło do tej sytuacji. Poznając jego najbliższych przyjaciół: Zoueya, Firsta, Captaina i Porsche'a, chłopak poznaje świat przesycony prostytucją, narkotykami, BDSM i nielegalnymi filmami pornograficznymi. Gdy do Nonta docierają informacje, że Nant w rzeczywistości może być już martwy, podejmuje decyzję o nawiązaniu niebezpiecznej relacji seksualnej z menadżerem klubu Playboyy, Promem, który może okazać się kluczem do rozwiązania tej zagmatwanej zagadki.

Reżyser Peter Von Kant, podczas spotkania z przyjaciólką Sidonie poznaje Amira, w którym się zakochuje bez wzajemności.

Historia uczniów szkoły teatralnej Amandiers w Nanterre, kierowanej przez Patrice'a Chéreau i Pierre'a Romansa, szczególnie w 1986 roku z inscenizacją Płatonowa. Jest to film autobiograficzny, postacie Stelli i Etienne'a to alter ego Valerii Bruni Tedeschi i Thierry'ego Ravela.

Nastoletni Beni, podczas koncertu rockowego poznaje wokalistę zespołu The Minks, Fogiego, z którym wkrótce zaczyna łączyć go uczucie.

Młody chłopak trafia do zakładu poprawczego. Udaje mu się zaimponować szefowi gangu i zostaje przez niego zatrudniony do różnych brudnych zadań. Z przerażeniem zauważa, że bezlitosny przywódca pociąga go erotycznie. Jednak homoseksualność wśród osadzonych w poprawczaku chłopaków jest najgorszym przewinieniem.

„Anhell69” to film przekraczający granice - płynnie przepływa od dokumentalnego zapisu życia grupy przyjaciół do wykreowanej przez reżysera wizji świata, w którym zachodzi utopijna seksualno-obyczajowa rewolucja. Theo Montoya pokazuje miasto Medellín żyjące wciąż w cieniu Pablo Escobara, pełne przemocy nadchodzącej z różnych stron, karteli narkotykowych, brutalnej i homofobicznej policji czy fanatyków religijnych. W tym świecie grupa queerowych, młodych artystów stara się rzucić wyzwanie rzeczywistości, szukając dla siebie bezpiecznej przestrzeni. Tylko czy taka przestrzeń może zaistnieć w podobnych warunkach? Ich życie istnieje tylko tu i teraz, podczas gdy ludzie wokół nieustannie przedawkowują narkotyki, popełniają samobójstwa lub są zabijani. Oni starają się być razem, eksperymentować z płcią i seksem, swój bunt wyrażając nieustannym podkreślaniem własnego statusu społecznych wyrzutków. Śmierć nie jest dla nich przerażająca, staje się niemal ukochanym kresem nieustannego cierpienia. W ich nihilistycznej postawie kryje się jednak marzenie o innym świecie. „Anhell69” to piękny wizualnie, transowy labirynt, w którym publiczność może zgubić się razem z bohaterami. To także dramatyczny krzyk pokolenia, które chciałoby móc marzyć i przeżyć, ale zamiast tego stara się jak najintensywniej wykorzystać każdy dzień, bo następny może nie nadejść.