Filmy paryż, relacja ojciec-syn, sztuka

Chociaż Gilbert i Sullivan spodziewają się, że ich operetka będzie hitem, "Princess Ida" jest krytykowana za rutynowość. Drugi z nich stwierdza, że zabrakło pomysłów aby zrealizować opowiadania przyjaciela. Wolałby raczej komponować opery. Pomysł ten zagraża relacji pomiędzy mężczyznami...

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Dwoje nastolatków z rozbitej rodziny - David (Tobey Maguire) i Jennifer (Reese Witherspoon) - w czasie sprzeczki o to, jaki program telewizyjny oglądać wyrywa sobie pilota z rąk. W efekcie pilot ulega zniszczeniu, a telewizora nie daje się uruchomić. David jest zrozpaczony, że ominie go kolejny odcinek jego ulubionego czarno-białego serialu komediowego z lat 50. „Miasteczko Pleasantville”. Niespodziewanie w mieszkaniu pojawia się tajemniczy serwisant i wręcza rodzeństwu nowego pilota. Okazuje się, że to urządzenie służy do czegoś więcej niż tylko do zmiany kanałów. W niewytłumaczalny sposób Jennifer i David zostają „wessani” przez ekran telewizora i trafiają do... Miasteczka Pleasantville. W tym idealnym, wolnym od grzechu i zła miejscu, rozpoczynają nowe życie.

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

Bohaterem filmu jest mężczyzna, który nauczył się kontrolować i manipulować swoje sny.

Paryż, 1922 rok. Ciężko chory Marcel Proust (Marcello Mazzarella), którego dni są policzone, kończy swe monumentalne dzieło "W poszukiwaniu straconego czasu". Na łożu śmierci przegląda zdjęcia. Pamięta swoje życie. Ale postacie rzeczywiste mieszają się z postaciami z fikcji. A fikcja stopniowo zyskuje pierwszeństwo przed rzeczywistością. Oto odwiedza Gilbertę (Emmanuelle Béart), swoją miłość z dzieciństwa, teraz żonę Saint-Loupa (Pascal Greggory). Marcel słucha wynurzeń Gilberty, ale jednocześnie powracają do niego inne wspomnienia. Z zakamarków pamięci wynurzają się kolejne osoby: baron de Charlus (John Malkovich), księżna Oriane (Edith Scob), pani Verdurin (Marie-France Pisier) i Odette (Catherine Deneuve).